هر دو بیماری قابل درمان هستند، ولی تنها یکی از آنها قابل پیشگیری میباشد.

دیابت نوع اول و دوم ممکن است نام های شبیه داشته باشند ، اما به همان اندازه هم تفاوت دارند.

یه صورت اساسی ، در هر دو بیماری شاهد وجود مقادیر زیاد وغیر طبیعی از قند در جریان خون هستیم ، که وضعیتی نسبتا خطرناک میباشد . این بیماری در نتیجه کمبود هورمون انسولین رخ می دهد. در یک بدن سالم ، انسولین که توسط لوزالمعده شما تولید می شود ، پس از خوردن غذا به سمت جریان خون می رود تا قندهای موجود در مواد غذایی را تجزیه کند، قبل از اینکه آنها به سلولها بروند وبه عنوان انرژی استفاده شوند.

در دیابت نوع اول ، بدن دیگر به هیچ وجه انسولین تولید نمی کند ، و این به این معنی می باشد که سطح قند خون بعضی اوقات افزایش می یابد.

متخصص تغذیه خانم Mary Kellis ، متخصص غدد داخلی از “کلینیک کلیولند” ، در گفتگو با مجله Health بیان میکند: دیابت نوع دوم یک فیزیولوژی کاملاً متفاوت دارد که در آن میزان انسولین در بدن تدریجا و با گذشت زمان کمتر و کمتر میشود و به طور ناگهانی صفر نمیشود که این “مقاومت به انسولین” یا insulin resistance نامیده می شود.

دیابت نوع اول کمتر از 5٪ موارد دیابت و دیابت نوع دوم %90 تا 95% موارد دیابت را تشکیل میدهد. سایر اشکال نادرتری نیز وجود دارند که  ، بقیه موارد را تشکیل می دهند.

دلایل بروز دیابت نوع اول و دوم متفاوت میباشد.

دیابت نوع اول یک بیماری خود ایمن یا autoimmune  میباشد ، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بدنتان حمله می کند. در مورد دیابت نوع اول ، سلولهای سیستم ایمنی به دنبال سلولهای “بتا” که تولید کننده ی انسولین در پانکراس هستند، می روند و همین باعث می شود تولید انسولین به طور ناگهانی متوقف شود.

هیچ کس به طور دقیق نمی داند که چرا سیستم ایمنی بدن این کار را میکند ، اما احتمالاً عوامل موثر زیادی در این امر وجود دارد. دکتر ماری کلیس می گوید: “ما به طور کامل نمی دانیم چرا این اتفاق می افتد اما برخی از داده ها نشان می دهد که یک عفونت ویروسی می تواند روند را آغاز کند. “شما ممکن است در حال حاضر آنتی بادی [سلول های سیستم ایمنی بدن که به پانکراس حمله می کنند] داشته باشید اما عامل مهم دوم یک عفونت ویروسی میباشد.” این امر همچنین می تواند ژنتیکی باشد.

در حالی که در دیابت نوع دوم ، عوامل ژنتیکی ، از جمله سابقه خانوادگی  نیز می تواند نقش داشته باشد ، اما در اینجا خطر اصلی چاقی یا اضافه وزن و همچنین سایر عوامل سبک زندگی مانند عدم تحرک و خوردن غذاهای ناسالم میباشد ، جاسمین گونزالوو ، دکتر داروساز و مدیر مرکز سلامت و نوآوری در دانشگاه پردو در وست لافایت ، ایندیانا ، به Health می گوید. “بدن هنوز هم توانایی تولید انسولین را دارد اما بدن در برابر انسولین مقاوم می باشد.” در دیابت نوع دوم ، سلول ها همچنین ممکن است در استفاده ی موثر از انسولین مشکل داشته باشند که مقاومت انسولینی نامده میشود.

دیابت نوع اول و دوم گروههای مختلفی از افراد را تحت تأثیر قرار می دهند. دیابت نوع اول قبلاً “دیابت نوجوانان” نامیده می شد زیرا اگرچه این بیماری می تواند هر کسی را درگیر کند ، اما اغلب کودکان 4 تا 6 ساله و 10 تا 14 ساله را مبتلا می کند.

دیابت نوع دوم ، که در اصل “دیابت بزرگسالان”نامیده می شود ، بیشتر افراد بزرگسال را تحت تأثیر قرار می دهد.

تمایزهای دیگری نیز وجود دارد. دیابت نوع اول بیشتر در افراد جوان تر شناسایی میشود، اگرچه ممکن است آنها سابقه شخصی یا خانوادگی در بیماری های خود ایمن یا autoimmune  داشته باشند. دینا آدیمولام ، متخصص تغذیه ،غدد داخلی و داروهای پیشگیری ، که در نیوجرسی فعالیت می کند ، به Health میگوید: دیابت نوع دوم بیشتر در افراد مسن که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند تشخیص داده می شود.

علائم و عوارض مشابه می باشد.

سطح بالای قند خون باعث بروزعلائم مشابهی در هر دو نوع دیابت می گردد و تقریبا بسیاری از این علائم یکسان هستند. دکتر آدیمولام ادامه میدهد: “علائم مشاهده شده در همه ی اشکال دیابت مشابه می باشد مانند افزایش تشنگی ، افزایش ادرار ، تاری دید ، خستگی مفرط ، کاهش وزن”. وی افزود: از آنجا كه بیماران دیابتی نوع اول وقتی توسط پزشک معاینه میشوند، انسولین بسیار كمی تولید می كنند و یا اصلاً انسولین تولید نمی كنند، احتمال دارد كه به دلیل بیماری خطرناکی به نام كتواسیدوز دیابتی (DKA) به بیمارستان مراجعه كنند. همچینین افراد مبتلا به نوع اول دیابت همچنین ممکن است دچار کاهش وزن بشوند.

دکتر ماری کلیس می گوید، یکی از علامت های منحصر به فرد دیابت نوع دوم ، بیماری به نام acamphotisi nigricans میباشد. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که تیرگی پوست در پشت گردن یا پشت بازو را مشاهده می کنید یا مکان هایی که چین هایی در زیر پوست وجود دارد. این نشانه مقاومت انسولینی میباشد که مشخصه ی اصلی دیابت نوع دوم میباشد اما در دیابت نوع اول اینطور نیست.

سطح بالای گلوکز خون به طور مزمن می تواند منجر به عوارض جدی شود که به گفته دکتر آدیمولام ، برای هر دو نوع دیابت مشابه است. این موارد شامل بیماری های قلبی ، مشکلات کلیوی ، آسیب عصبی ، قطع عضو و آسیب به چشم می باشد که می تواند منجر به کوری شود.

فرآیند تشخیص یکسان میباشد.

تشخیص دیابت نوع اول و دوم بر اساس آزمایشاتی برای تعیین میزان قند خون شما میباشد. انواع مختلفی از آزمایشات وجود دارد ، از جمله آزمایش A1C که در این آزمایش خون، میزان قند خون شما در طی دو تا سه ماه گذشته بررسی می گردد. آزمایش دیگر تست قند خون ناشتای پلاسما میباشد که در آن آزمایش خون حداقل بعد از 8 ساعت ناشتا بودن انجام میشود.

اگر پزشک شما احتمال بدهد که شما دیابت نوع اول دارید ، ممکن است “آزمایش های خاص آنتی بادی”را نیز تجویز کند.

روش های درمان متفاوت است.

فقط یک روش درمان برای دیابت نوع اول وجود دارد: جایگزینی انسولین. دکتر آدیمولام می گوید: “بدون انسولین ، افراد مبتلا به دیابت نوع اول ممکن است در اثر عوارضی مانند کتواسیدوز دیابتی (diabetic ketoacidosis) بمیرند.”

طیف گسترده ای از گزینه های درمانی برای دیابت نوع دوم وجود دارد که با مصرف داروهای خوراکی و تزریقی برای کنترل قند خون شروع میشود و پس از این دوره مصرف انسولین انجام میشود. دکتر آدیمولام می گوید: “بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع دوم از ترکیبی از این روش های درمانی استفاده میکنند.”

ناگفته نماند پیروی از یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم سنگ بنایِ کنترل هر دو شکل دیابت میباشد.

فقط می توان از دیابت نوع دوم پیشگیری کرد.

هیچ راهی برای جلوگیری از دیابت نوع اول وجود ندارد ، اما شما می توانید با اصلاح شیوه زندگی به جلوگیری ازبروز دیابت نوع دوم کمک کنید. دکتر گونزالوو اضافه می کند: “ما  اینجا در مورد انتخاب غذای سالم ، انجام فعالیت های بدنی و مصرف دارو به صورت همزمان صحبت می کنیم.”